Культура

Последний месяц рогачевские театралы жили в предвкушении, без                            преувеличения, главного культурного события года в нашем городе — премьеры спектакля «Паўлінка» по одноименной пьесе Янки Купалы, представленного вновь возродившимся народным театром при Доме культуры. Свою премьерную работу коллектив театра посвятил памяти замечательных людей — бывшего режиссера народного театра Алексея Игнатьевича Силькевича и некогда руководителя коллектива народного танца «Днепрянка» Марии Семеновны Силькевич, сыгравшим видную роль в популяризации и развитии культурных традиций на Рогачевщине.

Вечером 4 декабря в Доме культуры было многолюдно. Женщины в красивых нарядах и мужчины в парадных костюмах собрались на долгожданное театрализованное представление, которыми не обласкан наш город. В атмосфере сказки, среди таких же любителей культурных событий каждый чувствовал себя в своей тарелке и готовился к смакованию спектакля.

Вначале перед гостями выступили артисты заслуженного любительского коллектива РБ, вокального ансамбля под руководством Михаила Зайцева «Добры вечар», которые исполнили любимые песни четы Силькевич. Прекрасная музыка, чистейшие голоса, позитивная энергетика, подаренные артистами зрительному залу, только подогрели «аппетит» к «главному блюду» этого вечера.

Когда медленно открылся занавес, зрители мгновенно устремили внимательные и любопытные взгляды на сцену, зачарованные представшими перед ними красочными декорациями. А когда на сцене появилась главная героиня, сыгранная самим режиссером народного театра Ириной Вишневской, восторгу присутствующих не было предела. История о любви крестьянской дочери Павлинки и сельского учителя Якима Сороки, о препятствиях, стоящих на их пути, о том, как они боролись с ними и отстояли свое счастье, которую воплотили на сцене замечательные актеры, пролетела так стремительно и захватывающе, что зрители не успели и глазом моргнуть.

Великолепная постановка, искрометный юмор, мелодичный белорусский язык, звучавший из уст персонажей, хорошо продуманные диалоги, гармоничное музыкальное сопровождение, заводные песни и пляски, выверенная пластика, превосходные национальные костюмы не оставили равнодушными ни одного из присутствующих. Особенно порадовала и крайне впечатлила прекрасная игра актеров — Руслана Козлова (инженер по АСУП ОАО «Рогачевский МКК»), правдоподобно вжившегося в образ Адольфа Быковского, Валерия Каберкина (режиссер народного театра «Мэтр») в качестве Якима Сороки, Виктора Романова (слесарь «Рогачевмежрайгаза») и Валентины Красюк (зам. заведующей по воспитательной работе яслей-сада №5) в роли родителей Павлинки, Степана и Альжбеты Криницких, Юрия Шендерова (машинист холодильных установок ОАО «Рогачевский МКК») и Нины Сурначовой (медсестра райбольницы), воплотивших на сцене сватов, Пранцыся и Агату Пустаревичей, и других артистов, задействованных в пьесе. Участникам постановки удалось тонко прочувствовать дух той эпохи, которую великий белорусский писатель отобразил в своем произведении, и мастерски передать ее.

Едва опустился занавес, все гости в один момент дружно поднялись со своих мест и долго рукоплескали артистам, дарили им цветы и благодарили за приятно проведенный вечер. А что может быть лучшей наградой для коллектива, чем признание и любовь зрителей?..

Отрадно отметить, что накануне артисты Рогачевского народного театра успешно представили свой спектакль на областном смотре-конкурсе народных любительских театров, который прошел 10 октября в Светлогорске. Коллектив театра получил Диплом III степени, соответственно, подтвердив звание «народный». А Дипломом за лучшую мужскую эпизодическую роль был отмечен  наш земляк Руслан Козлов, ярко воплотивший на сцене роль эксцентричного Адольфа Быковского.

— Подготовка к спектаклю длилась всего около года, как говорится, в скоростном режиме, — вспоминает режиссер народного театра Ирина Иосифовна. — Поэтому очень радует, что у нашего коллектива все получилось. В этом большая заслуга каждого артиста, задействованного в пьесе, который вкладывал в свою роль частичку души. За это всему коллективу хочется выразить огромную благодарность и пожелать дальнейшего совместного плодотворного сотрудничества.

Что ж, блестящий старт дан. Теперь рогачевские театралы с нетерпением ждут новых работ труппы народного театра, которая, подпитываемая успехом премьерного спектакля и поддерживаемая преданными поклонниками, в скором времени непременно порадует земляков очередными работами.

Виктория РОГОЖНИКОВА.

Фото автора.

Премьера «Паўлінкі» удалась благодаря именно им, влюбленным в сцену людям.

Уже несколько месяцев киноманы страны, которым довелось увидеть долгожданную премьеру фильма «Брестская крепость», созданного совместными усилиями белорусских и российских кинопроизводителей, находятся под сильным впечатлением от картины и советуют свои друзьям, родственникам и коллегам увидеть ее своими глазами.

Фильм рассказывает о героической обороне Брестской крепости, которая приняла на себя первый удар немецко-фашистских захватчиков 22 июня 1941 года. С документальной точностью описываются события, происходившие в первые дни обороны. Картина повествует о трех главных очагах сопротивления, возглавляемых командиром полка Петром Гавриловым, комиссаром Ефимом Фоминым и начальником 9-й погранзаставы Андреем Кижеватовым…

С учетом проявленного зрительского интереса, а также принимая во внимание высокую оценку, данную фильму Главой государства и его пожелание, чтобы «…массовый зритель увидел это прекрасное кино», по решению облисполкома во многих районных центрах Гомельщины состоится демонстрация картины. Показ фильма «Брестская крепость» будет проходить в формате общественно–культурной акции «Так начиналась Война! Так начиналась Победа!», которая приурочена к выборам Президента Республики Беларусь.

В кинотеатре «Луч» премьера картины намечена на 13, 14 и 15 декабря, в 17.00 и в 19.30. Цена билета: 5000 рублей. Не пропустите!

Виктория РОГОЖНИКОВА.

Прошедшим летом семнадцать молодых художников из разных уголков страны приняли участие в очередном пленэре «Рагачоўскія плесы», посвященном 80-летию Владимира Короткевича. Четыре дня в самых живописных местах Рогачевщины, связанных с именем белорусского писателя, не пропали даром.

Они ожили новыми красками на полотнах и ватмане, преломленные особым мировосприятием этих одаренных людей.

Ну а заключительным аккордом стала выставка таких работ, проходящая в залах музея Народной славы. На ее открытие собрались практически все местные художники, а также их коллеги из Речицы, Гомеля и Новополоцка, принявшие участие в летнем мероприятии. Собравшиеся знатоки живописи, местная интеллигенция, просто любознательные молодые люди, смогли по достоинству оценить акварели и фотоработы.

Все участники пленэра из рук начальника отдела культуры М.Ф.Зайцева получили благодарственные письма и красочные фотоальбомы, запечатлевшие лучшие моменты летней творческой деятельности. Затем собравшиеся могли насладиться красивым белорусским звучанием стихотворных строк Короткевича в исполнении столичного музыкального трио.

С.СЕРГИЕНКО.

Фото В.РОГОЖНИКОВА.

Юные художницы и их полотна.

Юбілей

Быў. Ёсць. Буду

У гімназіі Рагачова пад такой назвай прайшла вечарына, прысвечаная 80-годдзю з дня нараджэння знакамітага беларускага пісьменніка, нашага земляка Уладзіміра Караткевіча.

Гімназісты падрыхтавалі цудоўную праграму. Адкрылася яна сапраўдным літаратурным спектаклем-інсцэніроўкай інтэрв’ю пісьменніка газеце “Літаратура і Мастацтва”. Гучалі адказы Уладзіміра Караткевіча на пытанні выдання, развагі беларускага класіка аб жыцці і творчасці, яго вершы. Літаратурны аўтапартрэт быў створаны з дапамогай тэхнічных сродкаў-слайдаў з фотаздымкамі. Працавала і выстаўка “Караткевіч: асоба часу”.

Сваімі ўспамінамі, звязанымі з жыццём і творчасцю пісьменніка на Рагачоўшчыне, падзяліўся краязнаўца, мастак і паэт У.І. Паладзенка. Ён, дарэчы, зачытаў і перадаў гімназіі свой выдатны верш, прысвечаны У. Караткевічу.

У вечарыне прынялі актыўны ўдзел сталічныя госці – мінскі літаратар і журналіст Глеб Лабадзенка і кампазітар і спявак Яўген Валошын. У музычнай гасцёўні з праграмай “Музыка яго вершаў”, прысвечанай творчасці юбіляра, выступіў кампазітар, музыкант і спявак Зміцер Вайцюшкевіч. Госці падарылі гімназістам кнігі і наборы паштовак, прысвечаных жыццю і творчасці пісьменніка.

На вечарыне адзначалася, што ў творчай спадчыне Уладзіміра Караткевіча ўвасоблена драматычная і гераічная гісторыя беларускага народа, яго духоўныя і маральныя якасці. А высокамастацкая творчасць пісьменніка, які праславіў Рагачоў і яго жыхароў, з’яўляецца духоўным поўнамоцным прадстаўніком беларускага народа і яго культуры ў розных краінах свету.

У вечарыне прыняў удзел і выступіў намеснік старшыні Рагачоўскага раённага выканаўчага камітэта В.С. Каральчук, які падкрэсліў, што юбілей Уладзіміра Караткевіча – гэта значная падзея ў грамадскім і культурным жыцці, якая будзе садзейнічаць развіццю нацыянальнай культуры і духоўнасці. А рагачоўцы заўсёды будуць берагчы і шанаваць памяць пра свайго славутага земляка.

Міхась КАВАЛЁЎ.

Рагачоўскі раённы цэнтр дзіцячага турызму і краязнаўства, райкам БРСМ, раённая арганізацыя грамадскага аб’яднання “Белая Русь” і рэдакцыя газеты “Свабоднае слова” праводзяць з 16 лістапада па 28 снежня 2010 года раённую віктарыну “Лепшы знаўца літаратурнай Рагачоўшчыны”. Ставіцца мэта развіваць творчыя здольнасці навучэнцаў, знаёміць іх з творчым і жыццёвым шляхам літаратараў нашага горада і раёна, замацоўваць навыкі работы з літаратурай. Да ўдзелу ў конкурсе запрашаюцца моладзь навучальных устаноў і аматары літаратуры і краязнаўства.

Удзельнікі павінны даць разгорнутыя адказы на прапанаваныя пытанні. Мова напісання работ – беларуская або руская. Работы афармляюцца пры дапамозе друкарскіх сродкаў або пішуцца разборлівым почыркам. Тытульны ліст змяшчае наступную інфармацыю: назва віктарыны; прозвішча і імя канкурсанта; назва навучальнай установы, клас, прозвішча, імя і імя па бацьку куратара. Адказы на пытанні дасылаюцца ў Цэнтр турызму і краязнаўства не пазней 28 снежня 2010 года па адрасу: г. Рагачоў, вул. Леніна, 50. Тэлефон для даведак: 4-32-40.

Максім СНЕГІРОЎ.

Як мы паведамлялі ўжо, у адпаведнасці з рашэннем сесіі раённага Савета дэпутатаў адной з вуліц Рагачова ў мікрараёне “Карэя” прысвоена найменне “Вуліца імя Алеся Жаўрука”.

Імя гэтага пісьменніка цесна звязана з нашым горадам. Дзяцінства і юнацтва яго прайшло ў Рагачове, тут адбылося ягонае станаўленне як асобы і паэта.

Аляксандр Сцяпанавіч Жаўрук (сапраўднае прозвішча Сінічкін) нарадзіўся 19 жніўня 1910 года ў горадзе Сянно Віцебскай вобласці. Пасля рэвалюцыі і ўстанаўлення Савецкай улады сям’я пераехала ў слынны горад над Дняпром. Бацькі атрымалі ад гарсавета надзел зямлі, на якой збіраліся будаваць вялікі сямейны дом, бо і сям’я была вялікай, і надакучыла здымаць прыватную кватэру. Аднак бацька Шуркі (так звалі ўсе малодшага Сінічкіна), бухгалтар рагачоўскага казначэйства, раптоўна ў 1922 годзе памірае ад тыфу. Маці засталася адна з трыма дзецьмі, а хутка, амаль адразу пасля смерці мужа, нарадзілася і чацвёртае дзіця. Усяго ў Алеся было тры сястры. Таму маці, звычайнай акушэрцы, давялося адмовіцца ад мары аб вялікім доме для сям’і і агораць сціплую хатку, палову якой займала вялізная печ...

Прыгажосць Рагачоўскага краю абудзіла ў душы Алеся Сінічкіна паэта Алеся Жаўрука. Ён рана ўсвядоміў свой талент і прыклаў усе намаганні, каб усебакова раскрыць яго. Ён пачынае пісаць для школьнай сценгазеты, выдае рукапісны часопіс з вершамі, кароткімі апавяданнямі, замалёўкамі з жыцця класа і горада, аздабляе ўласнымі малюнкамі. Разам з Алесем Зарыцкім выпускае гумарыстычную газету “Смех і слёзы”, якую вывешвалі ў класе. У 1926 годзе васьмікласнік Алесь Сінічкін друкуе ўласныя вершы ў Бабруйскай акруговай газеце “Камуніст” і літаратурным дадатку да яе “Вясна”, у абласной газеце “Магілёўскі селянін”. За кароткі час ён становіцца вядучым рагачоўскім паэтам, нездарма атрымлівае ганаровую мянушку Пушкін.

Родны свой Рагачоў Алесь Жаўрук будзе згадваць заўсёды. І ў часы радасці, калі стане студэнтам Маскоўскага інстытута гісторыі, філасофіі і літаратуры, пры любой магчымасці будзе прыязджаць на малую радзіму (спачатку адзін, а потым і з жонкай Лідай, таксама студэнткай таго ж інстытута), і ў хвіліну гора (калі ў чэрвені 1940 года памерла іх маленькая дачушка, то лячыць душу яны паехалі ў Рагачоў, і хвалі Дняпра моцна пасадзейнічалі ў гэтым).

У паэта ўзнікла грандыёзная ідэя выдаць тры зборнікі вершаў. Першы назваць зусім проста – “Ручаіны”, другі – “Дняпро выходзіць з берагоў”, трэці – “Вялікі альбо Ціхі...” Першыя два выйшлі адпаведна ў 1936 і 1938 гадах. Трэцяга не было, пачалася вайна. Алесь Жаўрук з першых  дзён на фронце. Трапіў у акружэнне, выйшаў да сваіх, і зноў ваяваў. Але быў смяротна паранены 23 жніўня 1942 года ў баях пры абароне Сталінграда.

Раніцай таго трагічнага дня ён атрымаў ліст ад жонкі, у якім тая паведаміла аб нараджэнні сына. Узрушаны, шчаслівы бацька паспеў адказаць сваёй Лідзе і выказаць словы ўдзячнасці: “Ну, дзякую табе, вялікі дзякуй табе за сына...  Вось радасць якая, што ўсё абышлося добра. Даражэнькая мая, глядзі, беражы цяпер сыночка. Ён мне, як і ты, даражэй за ўсіх на свеце, як бы я хацеў  зараз быць з вамі, расцалаваць вас!..”

Любы сэрцу Рагачоў быў адвечнай крыніцай натхнення для паэта, як і рэчка Дняпро. Родны горад Алесь Жаўрук уславіў у “Рагачоўскім сшытку”, які ўвайшоў у зборнік “Дняпро выходзіць з берагоў”:

Ціхім ранкам у прасцяг далёкі

Я прайду, задумны й малады.

І аднойчы вечарам лагодным

У гасцях у дальніх землякоў

Раскажу я з гонарам

пра родны

Свой зялёны горад Рагачоў...

Паэт пісаў вершы пра падзеі рэвалюцыі і грамадзянскай вайны, пра вайну ў Іспаніі, шмат вершаў і песень прысвяціў самаму вялікаму пачуццю і сваёй каханай.

У час вайны палітрук Аляксандр Сінічкін (Алесь Жаўрук) адлюстроўваў барацьбу з нямецка-фашысцкімі захопнікамі (“Франтавы блакнот”), зверствы фашыстаў над дзецьмі і сцэны святой помсты ворагам (“Алёнка”, “Стихи о мести”, “Комсомолец Бахтин”, “Святая месть” і іншыя).

Разам са сваім сябрам-аднакурснікам Андрэем Ушаковым Алесь Жаўрук напісаў шэраг паэм для дзяцей (“Пра майго таварыша”, “Пра слаўных папанінцаў нашага дзетсада”, “Пра майго катка”). Вялікая дарога ў будучыню адкрывалася перад маладым паэтам. Вайна і заўчасная смерць унеслі свае карэктывы. Аднак і створанае маладым паэтам застанецца ў скарбонцы роднай літаратуры.

Падрыхтаваў Міхась КАВАЛЁЎ.

У час святкавання 90-гадовага юбілею нашага слыннага земляка, народнага пісьменніка Беларусі Андрэя Макаёнка шматлікіх гледачоў парадавала выступленне самадзейных артыстаў-навучэнцаў Журавіцкай сярэдняй агульнаадукацыйнай школы, якія паказалі сцэны са знакамітага спектакля “Лявоніха на арбіце”.

Фота Васіля РАГОЖНІКАВА.

У гэтым месяцы, як вядома, адзначаюцца два юбілеі славутых беларускіх пісьменнікаў і нашых землякоў - Андрэя Макаёнка і Уладзіміра Караткевіча. З гэтай нагоды ў Кашарскай сельскай бібліятэцы для ўсіх наведвальнікаў былі арганізаваны цікавыя літаратурныя выстаўкі.  Першая, пад назвай “Выдатны майстар сатыры”, прысвечана Андрэю Макаёнку, юбілей якога адзначаўся 12 лістапада. А другая - “Там Беларусь, дзе Караткевіч”, падрыхтавана да 80-годдзя Уладзіміра Караткевіча, якое будзе адзначацца 26 лістапада. На выстаўках прадстаўлена літаратура аб жыцці і творчасці пісьменнікаў, а таксама іх знакамітыя творы.

– Гэта сапраўды цікавыя выстаўкі, – расказвае бібліятэкар Наталля Васільеўна Рудкоўская. – Тут можна даведацца, які жыццёвы і творчы шлях прайшлі пісьменнікі, колькі пражылі на Рагачоўшчыне і якія творы напісалі менавіта на сваёй радзіме. Бо не кожнаму вядома, што Андрэй Макаёнак нарадзіўся ў вёсцы Борхаў Рагачоўскага раёна. Караткевіч часта наведваў Рагачоў, адпачываў тут, знаходзіў падтрымку і разуменне. Таксама на Рагачоўшчыне жылі некалі бацькі паэта. Гістарычнае мінулае Рагачова, а таксама традыцыі яго жыхароў знайшлі свой адбітак у творах Уладзіміра Караткевіча.

Таксама да юбілею У.Караткевіча Наталля Васільеўна падрыхтавала мерапрыемства – літаратурную гадзіну “Пісьменнік, час, легенда”.  Бібліятэкар расказала наведвальнікам аб біяграфіі пісьменніка, яго грамадскай пазіцыі, аб сувязі Караткевіча з Рагачоўшчынай.

Адметна тое, што жыхары вёскі цікавяцца выстаўкамі. Асаблівым поспехам яны карыстаюцца ў школьнікаў. І гэта не выпадкова: хто ж не чытаў па школьнай праграме “Каласы пад сярпом тваім” У.Караткевіча і “Лявоніху на арбіце” А.Макаёнка?

Алена ЖАНДАРАВА.